مبلمان مینیمالیستی

در محیط زندگی که به طور فزاینده‌ای پیچیده و خشن می‌شود، مردم به طور فزاینده‌ای از دست و پا گیر بودن متنفرند و آرزوی محیطی شفاف، طبیعی، خودمانی و آرام را دارند. بنابراین، در زمینه طراحی خانه مدرن، مفاهیم طراحی مینیمالیستی به منبع و وسیله‌ای برای خلاقیت تبدیل شده‌اند که توسط بسیاری از طراحان دنبال می‌شود.

سبک طراحی همیشه از توسعه مارپیچی پیروی می‌کند. از ابتدای قرن بیستم تا به امروز، بیش از ۱۰۰ سال است که اگرچه «ایسم‌ها» و «سبک‌ها»ی زیادی وجود داشته است، فلسفه طراحی «کمتر، بیشتر است» همیشه بر مبلمان تأثیر گذاشته است. طراحی و گنجاندن مفاهیم جدید در دوره‌های مختلف.

«مینیمالیسم» صرفاً به معنای تغییر دکوراسیون مادی از «دست و پا گیر» به «سادگی» نیست. بلکه بیشتر به معنای تغییرات در قلب مردم پس از تغییر شکل ظاهری این مواد است. مبلمان، به عنوان مایحتاج روزانه که بیشترین ارتباط را با مردم دارد، باید نیازهای معنوی را نیز برآورده کند. بنابراین، مینیمالیسم به سبک اصلی طراحی مبلمان معاصر تبدیل شده است.

اصطلاح «مینیمالیست» برای اولین بار در حوزه هنر ظاهر شد و مستلزم حذف تمام عناصر زائد و بی‌فایده و انعکاس جوهره چیزها به صورت عینی و منطقی در قالبی مختصر بود. مینیمالیسم از سادگی مفرط، حذف پیچیدگی و ساده‌سازی آن حمایت می‌کند. طراح تا حد امکان از کمترین عناصر و المان‌های طراحی در خلق اثر خود استفاده می‌کند و فضای بیشتری برای احساس مخاطب باقی می‌گذارد و سلیقه ظریف در سادگی را منعکس می‌کند.

عوامل عملکردی مبلمان شامل سه جنبه است: یکی عملکرد استفاده؛ دوم گسترش عملکرد، شامل جنبه‌های مادی و معنوی؛ سوم طراحی راحتی مبتنی بر ارگونومی. هدف طراحی مبلمان، انسان است، به عنوان ترکیبی از فناوری و هنر. طراحی مبلمان مینیمالیستی به استفاده از کمترین شکل بیان و کمترین مصرف انرژی برای برآوردن نیازهای مردم توجه می‌کند.

ظاهر هندسی خالص از ویژگی‌های مهم طراحی مینیمالیستی است. طراح تا حد امکان اجزای واسطه، اضافی و از نظر هندسی نامشخص را حذف کرده و هندسه خالص را با ویژگی‌های متمایز به عنوان ظاهر اصلی مبلمان حفظ کرده است.

زیبایی‌شناسی بصری و سادگی روانشناختی. طراحی مبلمان به سبک مینیمالیستی، کاربردی بودن و دوام را ترویج می‌دهد. طراحی مبلمان باید از قانون طراحی «اول عملکرد، بعد فرم، عملکرد، فرم را تعیین می‌کند» پیروی کند. او طرفدار جایگزینی انگیزه‌های ادراکی با تفکر دقیق است و بر استفاده از روش‌های علمی و عینی برای تحلیل مشکلات، به جای زیبایی‌شناسی‌گرایی، تأکید دارد.

متریال، ارزش ذاتی خود را در طراحی نشان می‌دهد. در طراحی مبلمان مینیمالیستی، تقریباً تمام تزئینات حذف می‌شوند و فقط از بافت و رنگ اصلی متریال‌ها به عنوان تزئینات استفاده می‌شود، به طوری که ظاهر مبلمان ساده، تغییرات ظریف و غنی دارد. متریال‌های مختلف بر فیزیولوژی افراد تأثیر می‌گذارند و روانشناسی نیز تأثیرات متفاوتی دارد. به عنوان مثال، فلز و شیشه به افراد حس جدیت، شایستگی، قدرت و حس قوی نظم می‌دهد؛ در حالی که متریال‌هایی مانند چوب، بامبو و حصیر بافتی طبیعی و ساده و حس صمیمیتی گرم، نرم و صمیمانه دارند. در فرآیند خلق اثر، طراحان باید متریال‌های خاصی را با توجه به محتوا و کارکردهای مختلف انتخاب کنند.

برجسته‌ترین نماینده مبلمان مینیمالیستی، مبلمان نوردیک است که با سبک مبلمان خود که به هیچ وجه از الگوهای حکاکی شده یا تزئینی استفاده نمی‌کند، جهان را فتح کرده است. این نشان دهنده جوهره مینیمالیستی "مردم محور" است. طراحان نوردیک به سبک‌های طراحی داخلی و مبلمان نروژ، دانمارک، سوئد و فنلاند در چهار کشور شمال اروپا اشاره می‌کنند. روح طراحی اساسی طراحی مدرن نوردیک خالص و ساده عبارت است از: ایده‌های طراحی انسان‌گرایانه، روش‌های طراحی عملکردگرا، صنایع دستی سنتی و فناوری مدرن، فناوری پردازش ترکیبی، سبک زندگی صلح‌آمیز و طبیعی و مفهوم طراحی "سبک، زندگی است"..

سبک مینیمالیستی یکی از ویژگی‌های مهم مبلمان مدرن با کیفیت است. این سبک ساده است اما ساده نیست و الزامات بسیار بالایی در مورد شکل، ساختار، مواد و ساخت مبلمان دارد. سبک ساده می‌تواند به حداکثر راحتی دست یابد، نیازهای روانی ساکنان شهری را برای دنبال کردن سادگی و بازگشت به ریشه‌های خود بهتر برآورده کند و سبک زندگی آرام و راحتی را ترویج دهد.